1497 r. we Florencji reformator Girolamo Savonarola spalił na stosie tysiące przedmiotów związanych z karnawałem i zabawą. Wydarzenie przeszło do historii jako „fajerwerki próżności”, symbolizujące materializm i próżność elit. Spłonęły m.in. kosmetyki, zwierciadła, instrumenty muzyczne, karty, szachy, kości do gry, obrazy i książki. Savonarola za swoją działalność reformatorską, został uznany za heretyka i spłonął na stosie. Dopiero w XVIII wieku został zrehabilitowany przez papieża i uznano go za błogosławionego kościoła.

Film: Fajerwerki próżności (The Bonfire of the Vanities), reż. Brian De Palma (1990) – niedoceniana i nieco zapomniana trafna i ponadczasowa satyra piętnująca próżność oraz chciwość bogatych i wpływowych.

Tragikomiczny film jest ekranizacją bestsellerowej powieści o tym samym tytule. Pisarz, Tom Wolfe nawiązał w niej do symboliki XV-wiecznych fajerwerków próżności, ale akcję umieścił w Nowym Jorku lat 90. Historia zaczyna się od wypadku drogowego. Czarnoskóry mieszkaniec Bronxu zostaje potrącony przez maklera giełdowego i jego kochankę. Prawnicy, politycy i media postanawiają wykorzystać wypadek do własnych niecnych celów. Oczywiście nikt nie liczy się z losem ofiary wypadku.

Co ciekawe, zarówno w książce, jak i w filmie Briana De Palmy oprócz „fajerwerków próżności” jest jeszcze kilka błyskotliwych nawiązań. Makler, którego w filmie gra Tom Hanks, pracuje w Pierce & Pierce. W tej samej fikcyjnej firmie jest zatrudniony Patrick Bateman czyli główny bohater American Psycho, sfilmowanej powieści Breta Eastona Ellisa, która również opowiada o zepsuciu i materializmie korporacyjnych yuppie.